Kolista Zatoka

[Watriss]

Stanęła przed jaskinią. Już miała wchodzić gdy znów wymiotowała krwią. Drugą partie ma za sobą teraz tylko około 5 minut do trzeciej. Wchodzi w głąb jaskini.

[Kin]

- Eeee... Mi? Nic, a wyglądam jakby mi coś było?
Istotnie, przychodzenie tu i gadanie z gościem z Mroku nie było najlepszym pomysłem. Ale już za późno, trzeba się jakoś wyplątać z tej sytuacji.

[Vircassis]

- Wyglądasz jak byś się czegoś bał.. A raczej kogoś - ziewnął - może się boisz mnie? Albo obawiasz? - zapytał gościa. Miał nadzieję, że się go nie boi i zaprzeczy.

[Kin]

- Em, no więc...
Nie był pewien jakiej odpowiedzi oczekuje.
- Nie mam powodów, żeby się ciebie bać.
Powiedział starając się brzmieć pewnie.

[Vircassis]

- To kogo się boisz? - zapytał - albo czego? Nie wiem ale czegoś się na pewno teraz obawiasz. - Vircassis zaczął teraz dręczyć Kin'a pytaniami. No cóż.. Wychodzi na to, że jest bardzo ciekawski.

[Kin]

- Boję się? Wyglądam jakbym się czegoś bał?
Starał się brzmieć spokojniej, aczkolwiek nie był pewien, czy mu się to udaje.

[Vircassis]

- Jesteś marną aktorzyną. - westchnął - jeżeli masz udawać to musisz się wczuć w rolę. Jakby to co mówisz teraz to prawda. - powiedział po czym dodał - na przykład jak musiałbyś powiedzieć wrogowi, że go kochasz. Jeżeli oczywiście w tym wypadku wrogiem jest kobieta to musiałbyś się bardzo postarać, a teraz gadaj co Cie trapi. - spojrzał na Kin'a białymi ślepiami.

[Kin]

Odchrząknął. Oczywiście miał jak zwykle ochotę opowiedzieć mu całe swoje życie jakby był on jego pamiętniczkiem, ale musiał się z tym pohamować. Pogada sobie z członkami własnego plemienia, ich nie będzie się bał. Co z tego, że takowych nie ma.
- No więc, skoro nalegasz... Boję się ciebie, tamtej rzygajki... I ogólnie bardzo chciałbym komuś wreszcie zaufać. Ale nie mogę, bo mój własny brat mnie nienawidzi, alfa z mojego plemienia odeszła jakiś czas temu, i właśnie powiedziałem ci coś co możesz wykorzystać przeciwko mnie i mojemu plemieniu.
Wściekły walnął się w nogę. Oczywiście..

[Vircassis]

- Uff.. Już myślałem, że będę musiał Ci demonstrować jak idealnie kłamać. - zachichotał po czym dodał - nie masz powodu aby się mnie bać. Nie jestem taki straszny jak to się wydaje.

[Kin]

- Mhm. Mówisz to w taki sposób jakbyś chciał powiedzieć, że teraz mnie nie zaatakujesz a później rzucisz się na mnie jak będziesz miał okazję i zwyczajnie zabijesz. Nie zdziwiłbym się gdybyś to zrobił.

[Vircassis]

Zdziwił się. Kin powtórzył dokładnie to co mu powiedział. Zachichotał pod nosem.
- Oj młody.. Gdybym chciał to zrobić to byś już dawno leżał martwy, lecz ja mam naturę zwyczajnego lenia i tyle. Nie ma mowy, że Ciebie zaatakuję. - lekko się uśmiechnął.

[Watriss]

-Nie mów na mnie rzygajka- to przezwisko ją trochę wkurzyło. Siedziała teraz już znów w wilczej formie na wysokim białym kamieniu, bacznie się przyglądając.

[Vircassis]

Spojrzał w stronę wadery. Wyglądała nawet całkiem ładnie jak się wyprostowała.
- Może byś już przestała ukrywać tego kim naprawdę jesteś? - zapytał. Nadal wpatrywał się w wilczycę i śledził każdy jej ruch.

[Kin]

- Czyli swoje życie zawdzięczam zwykłemu szczęściu? Ufff, kamień spadł mi z serca.
Odwrócił się w stronę Watriss.
- Przepraszam, nie chciałem cię urazić, tylko trochę się zdenerwowałem... Debil ze mnie.

[Watriss]

-Kim jestem wydawało mi się że ci mówiłam.-podrapała się za uchem.