Brzeg Jeziora

[Horosz]

Jeszcze raz spojrzała w tył próbując się uśmiechnąć.
- Rozumiem. - odpowiedziała po czym dalej truchtała. Nie wiedząc czemu poprawił jej się trochę nastrój.

[Chairo]

"Uspokuj się. Jesteś tu bezpieczna, nic ci nie zrobimy." - wysłałam jej myśl, westchnęłam i założyłam ręce na piersi, przyglądając się sytuacji.

[Horosz]

Przestraszona podskoczyła słysząc obcy głos w jej głowie. Nagle podniosła uszy i popatrzyła na dziewczynę która jakby ochraniała małego lisa. Nie wiedząc czemu uważała że to był jej głos. Trochę zawstydzona swoim zrywem i tym że jednak stanęła, usiadła na trawie. Już nie wiedziała co robić, więc została. Jakby w akcie pokoju zamieniła się w człowieka, po czym usiadła po turecku i podparła głowę ręką.  Jej długie i grube włosy rozmieściły się to trochę na plecach, to trochę na ramionach.

[Chairo]

Uśmiechnęłam się, starając się wyglądać przyjaźnie. Jak mi to wyszło - nie wiem.
"Na przyszłość pamiętaj, że póki nie będziesz miała złych zamiarów, to jesteś tu mile widziana." - dodałam, kiedy dziewczyna usiadła.

[Horosz]

Znowu drgnęła słysząc ten głos w jej głowie. To było dziwne, chociaż słyszała coś o telepatii w niektórych plemionach. Uspokoiło ją to, że nie mają zamiaru jej nic zrobić, ale nadal nie była pewna czy jej ufają. Odwzajemniła uśmiech od Carmen (tak ją "nazwała", Horo miała dziwny zwyczaj nazywania kogoś przed tym jak spytała się o imię, poza tym, uważała że to imię do niej pasuje).
- Jeśli mogę wiedzieć... to z jakiego plemienia jesteście? - powiedziała na tyle głośno żeby Carmen ją usłyszała, nie była pewna czy telepatia działa w dwie strony...

[Chairo]

"Plemię Ognia. Niestety, jesteśmy w nim tylko my troje, więc czuj się zaproszona." -  odpowiedziałam z uśmiechem, tym razem zdecydowanie przyjaznym.

[Horosz]

Przypatrzyła się Carmen. Była dość drobna w porównaniu do niej, a jednak wygladała na silniejszą. Niby opłacało jej się dołączyć do jakiegoś plemienia, ale pzecież miała założyć sektę z Watriss... nie, wykluczone, nie mogła dołączyć jak na razie gdziekolwiek. Dopiero teraz przypomniała sobie o Watriss. Chwyciła kosmyk włosów i znów popatrzyła na Carmen.
- Jak na razie można powiedzieć że jestem "zarezerwowana". Ale dziękuję, napewno będę pamiętać o tym zaproszeniu. - powiedziała przyjażnie, przyglądając się liskowi.

[Chairo]

Kiwnęłam głową, patrząc za jej wzrokiem. Usłyszałam w oddali cichy ryk, co mnie trochę zaintrygowało. Spojrzałam w tamtym kierunku, a oczy mi się dosłownie powiększyły.
"Słyszałaś to?" - spytałam dziewczynę i zrobiłam trzy kroki w kierunku dźwięku.

[Horosz]

Nagle spoważniała. Rzeczywiście, usłyszała coś, co nie pasowało do otoczenia, lecz dopiero po pytaniu Carmen była już pewna ze to coś niepokojącego.
- Słyszałam, co to dokładnie jest? - powiedziała podbiegając bliżej do dziewczyny żeby ją usłyszała. Musiała zdać się na jej słuch, więcvpróbowała być cicho.

[Chairo]

"Smoki." - stwierdziłam, choć sama średnio wierzyłam w to, co mówię. Zmieniłam się w lisa, aby móc lepiej słyszeć ryk.
"Tutaj żyją też smoki!?" - dodałam po chwili trochę przestraszona, gdyż nigdy nie miałam styczności ze stworzeniami mitycznymi. Dopiero co zaczęłam dobrze poznawać ten świat i te tereny...

[Shinner]

Usmiechnalem sie slyszac ten ryk.
- Czyzby to byl smok?
Wstalem i podszedlem do Chairo.
- Moze pojdziemy i sie upewnimy, czy to aby na pewno smok?
Spytalem sie, wciaz z usmuechem na twarzy.

[Horosz]

Stała już trochę za Carmen, patrząc się w ten sam punkt co ona. Najwyrażniej stamtąd usłyszała ten ryk.
- Mogę jakoś pomóc? - powiedziała znowu spoglądając na dziewczyne.

[Chairo]

"Chętnie bym poszła, ale nie wiem, czy mogę zostawić Avari'ego samego..." - odpowiedziałam Shinner'owi, po czym spojrzałam na dziewczynę.
"Zaraz pójdziemy to sprawdzić, jak chcesz, to możesz iść z nami... jednak nie wiem, czy mogę go zostawić samego" - wysłałam myśl dziewczynie, wzrokiem wskazując na małego liska.

[Horosz]

Horo była raczej realistką, więc z jej umiejętnościami wolała tu zostać.
- Mogę go popilnować. Jakbym poszła z wami, i coś by się stało, mogłabym nie być w stanie wam pomóc. Jak mi nie ufasz, to zrozumiem.- przekręciła głowę w lewo, lekko się uśmiechając.

[Chairo]

"Owszem, nie ufam ci. Jeszcze. Ale wiem, że lis zawsze ucieknie. Więc zostawiam go pod twoją opieką." - odparłam i podeszłam do Avari'ego, ocierając się o niego.
"Zostawiam cię z tą panią, ale nie ufaj jej całkowicie, dobrze? W razie czego, szybko uciekaj przed siebie." - wysłałam myśl do liska i idąc w kierunku Shinner'a zmieniłam się w wilk.
"Chodźmy to sprawdzić.". Nigdy nie przypuszczałam, że porozumiewanie się z innymi jest aż tak potrzebne i przydatne...