Ogromne Jezioro

[Amber]

Dotarła do linii drzew. W końcu trop zaprowadził ją do miejsca, w którym lis właśnie dusił królika. Warknęła i odpędziła małego drapieżnika. Rudy "spryciarz" całkowicie ją wyręczył. Porwała zdobycz małego liska, a po chwili nic z niej nie zostało. Teraz czuła się już nieco sytsza. Chyba jednak nie znajdzie tu już niczego sensownego do jedzenia, prócz tych rybek, na które już nie miała ochoty.

[Evora]

 Zauważyła jakąś waderę znikającą między drzewami. Sądząc po kwiatkach w ogonie była to Amber. Ostatni nie potrafiła rozmawiać z ludźmi, więc wolała za nią nie iść. Co gorsza co by stwierdziła jakby dowiedziała się, że potrafi tworzyć to coś? Wieść rozniosłaby się po pozostałych plemionach, a wtedy wypowiedzą im wojnę.
 Nie. Tak nie mogło być. To będzie jej wojna. Jej. Ona ją wypowie i ona do niej doprowadzi. Ale żeby to zrobić trzeba najpierw zacząć budzić grozę.
 Ev ponownie skupiła uwagę na lewitującej kałuży usiłując sprawić aby powróciła do swojego pierwotnego stanu.

[Evora]

 Po kilku próbach udało jej się. Szkło stwardniało przyjmując dziwny kształt. Może będzie mogła z tego formować różne rzeczy? Jak na razie przywróciła szkłu formę kałuży. Nie chcąc tachać tylu szklanek Ev wykonała ten sam rytuał co wcześniej z niewykorzystanymi szklankami i prowadząc przed sobą większą kałużę, odeszła.

[Amber]

Postanowiła iść gdzieś indziej. Jajo samo sobie poradzi, nikt go nie ukradnie. Ziewnęła i wyszła.

[Nemeir]

Podbieglem do jeziora i spojrzalem w wode. Moje odbicie jak zwykle bylo nieprzyzwoicie przystojne. Postanowilem powiadomic ryby o moim uroku osobistym. Wskoczylem do jeziora.

[Astrix]

W wilczej postaci przydreptałam z powrotem na tereny mojego plemienia. Teraz byłam już głodna jak... Wilk. Wskoczyłam do jeziora szukając ryb na kolacje.

[Nemeir]

Gdy tylko zauwazylem Astrix schowalem sie pod woda. Gdy wskoczyla do jeziora podplynalem do niej i niczym delfin wyskoczylem z wody tuz przed jej nosem.

[Astrix]

Kompletnie pochłonięta łowieniem ryb nie zauważyłam Nemeira i gdy wynurzył się z wody tuż przede mną. Odskoczyłam do tyłu, co w wodzie wyszło dość niezgrabnie.
- Cześć - odparłam , gdy pozbyłam się większości wody z pyska.

[Nemeir]

Zaczalem merdac ogonem rozchlapujac wode dookola. Niezdarnie plywalem dookola niej. Wilki to zdecydowanie nie sa zwierzeta wodne...

[Astrix]

W dali zobaczyłam kątem oka jakiś duży plusk. Zaczęłam szybko płynąć w tym kierunku, już szczerząc kły. Nagle pojawiłam się w tym miejscu, gdzie miałam zamiar dopłynąć. zdziwiona przepłynęłam jeszcze kilka metrów, a potem oparłam łapy na jakimś korzeniu pod wodą. Kompletnie zapomniałam o rybie. Zaczęłam testować teleportacje. Przeteleportowałam się do Nemeira Tylko trochę za głęboko i dopiero po kilkunastu sekundach wynurzyłam się na powierzchnie. Trzeba będzie poćwiczyć.

[Nemeir]

Gdy tylko Astrix wynurzyła się przede mną zacząłem ją dokładnie obwąchiwać i oglądać. Coś było nie tak, i nie chodzi tu o zdolność teleportacji. Ja też tak umiałem. Nie... to coś innego... Astrix miała zapach mokrego psa...
- Wiiiillll!!! Wiiiillll!
Olśniło mnie i zacząłem triumfalnie chlapać się naokoło.

[Astrix]

Uśmiechnęłam się.
- Ta... Wilk - byłam z tego dumna, bo dopiero od niedawna mogłam się przemieniać, ale nie miałam ochoty opowiadać jak do tego doszło. Chyba nie powinno się chwalić tym, że prawie się zostało zjedzonym przez Mantykorę... Przeteleportowałam się do następnego pluśnięcia i jeszcze zdążyłam chwycić zębami rybę za ogon. Triumfalnie zaczęłam płynąć do brzegu. Moja niedawno odkryta moc znacznie ułatwiała wędkarstwo bez wędki.

[Watriss]

Zazwyczaj ma całkiem dobrą orientacje ale cóż. To że poszła w przeciwną stronę to wcale nie oznacza że obędzie się bez niespodzianek spojrzała ponuro na mgłę jeziora, podeszła do brzegu. Napiła się wody. 

[Vircassis]

Virciaś się nudził i zagnał nad jezioro. Nic zwyczajnego. Potrząsnął łbem po czym usiadł i ziewnął. Nie wiedział jednak, że nie jest sam. Z lenistwa nie chciało mu się rozejrzeć i powiedział sobie 'walić to' po czym zwyczajnie jak stary pies się położył i ziewnął.

[Watriss]

Podniosła głowę, błękitna ryba przemknęła jej przy nosie. Warknęła i ruszyła brzegiem. Łapy lekko chlupotały w wodzie. Przystanęła nagle i spojrzała w górę. Mimo iż niebo było czyste ona wciąż czuła gorzki smak na języku. Polizała pysk, lubiła gdy coś jest gorzkie.