Obrzeża

[Nemeir]

Zauważył, że Astrix się na niego gapi. Podbiegł do niej i pomachał ogonem.

____
*Nemeira. Odmienia się :|

[Astrix]

Uśmiechnęłam się do niego. Zlazłam z drzewa i potarmosiłam jego futro.
--
Ok, ok

[Nemeir]

Zaczął skakać wokół niej jak szalony. W takich sytuacjach czuł się jak pies a nie wilk. Mógłby teraz nawet biegać za patykiem i go przynosić. Wbrew pozorom to strasznie fajne.

[Astrix]

Pod ciężarem Nemeira przewróciłam się na plecy. Chyba nie zdawał sobie sprawy z tego, że jako wilk jest dosyć ciężki.

[Nemeir]

Polizał ją po twarzy, zeskoczył z niej i zacząć biegać w kółko. To się chyba nazywało głupawka.

[Amber]

Astrxi - 3 pióra.
Nemeir - 2 pióra.

[Astrix]

Otarłam twarz ze śliny wilka. Gdy on był zajęty ganianiem w kółko ja bezszelestnie skryłam się za pobliskimi krzakami. Nemeir niczego nie zauważył i zaczął ścigać jakąś wiewiórkę. Dostosowałam się do cieni na trawie i niewidoczna zastygłam w bezruchu. Jedyne, co mnie zdradzało to zapach.

[Nemeir]

Nie zauważył dziwnego zachowania Astrix. Mógłby ją wyczuć, ale w tym momencie cały jego umysł zaprzątało gonienie wiewiórki.

[Amber]

Amber ignorowała resztę wilków i ludzi, którzy tu byli. Minęła ich wszystkich i wysforowała się naprzód. Mogła się przemieć w człowieka i wejść na drzewa, tak jak robiła to ta dziewczyna, ale była na to zbyt leniwa. Co chwilę przystawała i zbierała pióra, które leżały na ziemi. Było ich o wiele mniej niż na dachach, no ale zawsze. Lepsze to niż nic. Feniksy leciały coraz szybciej, chyba były już blisko celu.

[Astrix]

Siedziałam tak w cieniu krzaka. Chyba się lekko przysnęłam, bo znacznie zgłodniałam. Wyciągnęłam więc z torby krzesiwo i rozpaliłam niewielkie ognisko. Ustawiłam kilka patyków na kształt stojaka i zawiesiłam na nim garnuszek. Wrzuciłam do niego trochę suszonego mięsa i wlałam wodę.
- Za godzinę będzie obiad - stwierdziłam i opuściłam ''obozowisko''. Znowu weszłam na drzewo i gdy feniks był wystarczająco nisko przeczesywałam palcami jego pierze i czasem zostawało pomiędzy nimi kilka piór. Jednak kątem oka pilnowałam ogniska.

[Nemeir]

Dopadł wiewiórkę i zagryzł ją. Bawił się nią chwilę po czym postanowił odgryźć jej głowę. Zrobił to i biegał dalej, z bezgłową wiewiórką w zębach.

[Astrix]

Zerknęłam na dół. Widząc bezgłową wiewiórkę w zębach Nemeira skrzywiłam się lekko, ale zaraz potem uśmiechnęłam. Zdobywszy kilka piórek zeszłam z drzewa zerknąć jak tam jedzenie, chociaż pewnie było jeszcze niegotowe.

[Nemeir]

Upuścił wiewiórkę na ziemię. Nie do końca wiedział co teraz ma z nią zrobić, więc ją zjadł. Rozejrzał się, szukając jakiegoś zajęcia. Wygrzebał ze ściółki kilka piórek, znalazł i zjadł jakiegoś grzybka... I dalej nie miał żadnego zajęcia. Podszedł więc do ogniska które rozpaliła Astrix i położył się obok niego.

[Astrix]

- Hej. Jak tam wiewióra? - spytałam z udawaną powagą. Przemieszałam patykiem zawartość kociołka.

[Nemeir]

Podniósł głowę.
- Ylllllll...
Miało to oznaczać, że jadał lepsze rzeczy. Na przykład konserwy Evory.