Wciagnalem glosno powietrze. Ona... Alfa.. I nie zna swojego wlasnego plemienia...?
Robilem wszystko zeby sie nie smiac. Zakrylem usta dlonia co niekoniecznie przynosillo skutki. W koncu udalo mi sie przetrwac, tylko cicho chichoczac. Otarlem oko i spojrzalem na nia rozbawiony.
- Przepraszam, nie moglem sie powstrzymac. - wykrztusilem i o malo znowu sie nie rozesmialem.
- I po co w ogole musimy sie pobierac? Nie moge byc samcem alfa bez tych ceregieli?

Mruknalem cos.
- No, fajnie, i co teraz? Na czym polega alfowanie?
Chairo dziwnie sie do mnie łasila. Zignorowalem to.

Bedzie zmuszac Nemcia i innych z ksiezyca aby szli na wojne? ouo

Nie bedzie slubu, nie bedzie bahorow, nie bedzie nic.
I nie spodziewajcie sie, ze ten zwiazek bedzie wieczny. Jak sie Shinusiowi znudzi to se poslubi kogo innego xD

Szedlem obok niej, znow bawiac sie sztyletem. Gdybym byl bardziej opiekunczy, to moglbym ja poniesc, w koncu jest ranna. Ale przeciez to nie dziecko... Chociaz, nie, w sumie ona jest dzieckiem... Ale sama mowila, ze umie sobie sama radzic.
Zastanawialem sie, jak dlugo bedzie mi odpowiadalo takie zycie. Bo na razie jeszcze jej tego nie powiedzialem, ale postanowilem dolaczyc do plemienia i zgodzic sie na to wszystko tylko dlatego, ze mi sie nudzilo.

Ale teraz mi sie nie chce ;-;

Przez chwile zastanawialem sie nad jej slowami.
- Widze, ze potrzebujesz pomocy, wiec sie zgodze. Mozemy formalnie byc patnerami, choc prawde mowiac to srednio mi to odpowiada...
Nie mam pojecia dlaczego sie zgodzilem byc formalnym partnerem tej wariatki... Zapewne w przyszlosci bede to sobie wypominal...

- Kto jest alfa? Chcialbym do niego dolaczyc.
A przed chwila myslalem o neutralnosci... Pfff, zmieniam zdanie jak baba. Zignorowalem komplement.