Usmiechnalem sie slyszac ten ryk.
- Czyzby to byl smok?
Wstalem i podszedlem do Chairo.
- Moze pojdziemy i sie upewnimy, czy to aby na pewno smok?
Spytalem sie, wciaz z usmuechem na twarzy.

Zmienilem sie w czlowieka.
- Gdybym byl na twoim miejscu nie zapuszczalbym sie na tereny plemion. W koncu zawsze mozesz trafic na, powiedzmy, dwie alfy, ktore moga sobie nie zyczyc wloczeg na swoich terenach.
Usmiechnalem sie krzywo.

- Wloczega, co? Czego tu szukasz?
Warknalem. Moze nie bylem dla niej najmilszy, ale skoro to tereny plemienia ognia to nie powinny sie po nim walesac jakies wloczegi.

_____
No przepraszam, nie skaplam sie ze juz napisalyscie ;-;

Patrzyłem zażenowany jak Chairo gada z tym małym. Nie słyszałem co ona mówi, ale z odpowiedzi małego potrafiłem się domyśleć. Nie cierpię dzieci. A ona chyba właśnie zamierza go przygarnąć. Mruknąłem coś i przysiadłem na brzegu jeziora, z dala od nich.

Boli mnie kregoslup, myslicie, ze sie starzeje?

Podążając za Chairo doszedłem nad spore jezioro. Rozejrzałem się. Całkiem tu ładnie. Zauważyłem, że dziewczyna coś wyczuła.
- Co jest?

Pozwoliłem jej się do mnie przytulić. Niech się cieszy.
- Chodź, oprowadzisz mnie po terenach.
Zaproponowałem. W końcu nie znałem ich jeszcze, a warto by było.

Gdybym byl bardziej chamski to bym sie spytal czy ktos ja pytal o zdanie.
- I co, jak zalozymy szczesliwa rodzine to naprawimy to rozpadajace sie plemie? - prychnalem - Nie sadze. Na razie sobie poradzisz bez malzenswa. Nie chce sie czuc jak w sredniowieczu.
Powinienem byc dla niej bardziej mily, ale to wszystko coraz bardziej mnie wkurzalo...