- Chyba nie ma sensy tu siedzieć - uznałam i wskoczyłam do chłodnej wody.
----------------------------------------------------------
niby tak, ale myslala, ze po prostu broni domu alfy, a nie ze ogolnie ja chroni.

Uśmiechnęłam się.
- Oczywiście... Jeśli Cię to ucieszy. Chociaż wolałabym być Astrix. Nie Ev.

Zauważyłam przyjście Nemeira, ale nie zareagowałam. Nadal leżałam nieruchomo, mimo, że w duchu cieszyłam się z tego towarzystwa. Gdy się głębiej zastanowiłam, to nie umiałam smucić się śmiercią Evory... Nie da się odczuwać smutku, czy rozpaczy, jeśli się kogoś nie znało. Bolało mnie to, jak to odczuwa Nemeir. Był jedyną osobą, którą lubiłam i która chyba lubiła mnie...

Przebiegłam przez plażę i wpłynęłam w jaskinię.Znalazłam w środku jakoś suchy skrawek skały i otrzepałam się z wody żałując, że nie dociera tu słońce. Mimo wszystko zignorowałam niewygodę i skuliłam się w kłębek. Czułam się winna za to wszystko, co się stało pod wulkanem... Wiedziałam, że Nemeir będzie się winić za śmierć Ev. I właśnie tego nie mogłam sobie wybaczyć...

---------------
Jupii!

Popędziłam za Nemeirem.
- Przepraszam... - szepnęłam. Chodziło o to, że uciekłam podczas walki. Jako zwiadowca nie przywykłam do niej, ale też wiedziałam, że nie powinnam się poddać... Ale bałam się.

Mówiąc o świecie na żółwiu chodziło mi o coś takiego:

Niech to się dzieje na płaskim świecie będącym na grzbiecie wielkich słoni stojących na wielkim żółwiu, który patataja przez wszechświat xD