Kucnęła znowu i wzięła jakiś kamyk. Był dość kruchy, więc przełamała go na pół, potem znowu na pół i znowu itd. Gdy miała już z 14 kawałków zaczęła coś układać.

Postanowiła zrobić krok w tył. Nie znała za bardzo swojej towarzyszki i nie miała pewności czy w tej chwili wybuchnie, zamieni się w coś czy nic się nie stanie.

Przestała się bawić. Nie wiedziała czy chce odpowiedzi.
- Powiedziałaś,"jest żle".

Nadal sprawdzając, poprawiła sobie kitka.Słuchała Watriss lecz nie chciała jej odpowiadać. Nie chciała znów mówić że panicznie boi się pająków. Wstydziła się swojej arachnofobii. Ale w tej chwili przestraszyła się bardziej gdy Watriss powiedziała że "jest żle". W jednej chwili wstała i popatrzyła w stronę głazu.
- Co się stało? - powiedziała trochę przestraszona.

Horo doszła do wniosku, że jak na razie nie jest w niczym potrzebna więc kucnęła obok głazu nadal przyglądając się temu, co robi Watriss.
- Zrobiłaś kiedyś taki rytuał? - Czuła że musi się o to zapytać.

Podeszła o krok nie za bardzo wiedząc co ma robić. Przekręciła głowę lekko w prawo.
- Co... - przyjrzała się temu co narysowała- ... co to?

Nic nie mówiąc szła dalej. Przechodząc przez wyrwę w którą weszła już Watriss, zauważyła że coś rusza się na podłodze. Uważając że to kolejny pająk, przyspieszyła.