Brzeg Jeziora

[Avari]

Skoczył na jej ogon i złapał ją.
- Teraz Ty gonisz! - zamerdał ogonem i puścił jej ogon. Wstał i truchcikiem pobiegł przed siebie z radosnym uśmiechem na pyszczku.

[Chairo]

Zaśmiałam się, a po chwili zaczęłam go gonić.
"Nigdy mi nie uciekniesz!" - krzyknęłam w śmiechu, oczywiście starając się go nie dogonić.

[Avari]

Zaśmiał się w biegu. Co chwilę odwracał łebek, żeby zobaczyć gdzie ona jest. Świetnie się bawił.

[Chairo]

Znów byłam blisko niego. Od jego ogona dzieliło mnie kilkanaście centymetrów. Zastanawiałam się, czy nie zaszpanować umiejętnościami, ale zrezygnowałam z tego pomysłu. Za to zmieniłam się w człowieka i, co prawda przewracając się, dotknęłam jego  grzbietu.
"Mam cię!" - zaśmiałam się, leżąc na ziemi.

[Avari]

Podszedł do Chairo i położył się obok niej.
- Zmęczyłem się - powiedział z uśmiechem na pyszczku - dawno tak fajnie się nie bawiłem!

[Chairo]

Pogłaskałam go z uśmiechem.
"Odpocznij... Ja również świetnie się bawiłam. Dziękuję!"
Byłam bardzo szczęśliwa. Ktoś, kto widział nas z boku mógł mnie wziąć co najwyżej za dziecko, a nie za alphę plemienia, które prowadzi wojnę. Na dodatek, czułam się, jakbym w końcu miała rodzeństwo.

[Avari]

- Nie ma za co - powiedział i rozciągnął się na ziemi - fajnie było! - uśmiechnął się.

[Chairo]

Kiwnęłam głową, po czym przewróciłam się na plecy.
"Wiesz, zawsze marzyłam o wspólnej zabawie." - stwierdziłam.
"Pomogłeś mi spełnić marzenie, więc w zamian ja pomogę ci z twoim! Co ty na to?" - popatrzyłam na niego pełna radości. Zastanawiało mnie też, jak to jest, że jeszcze nie spytał mnie o to, czemu w ogóle się nie odzywam tylko używam telepatii...

[Avari]

- Moje marzenie spełni się wraz z upływem lat.. - znów się rozmarzył - zawsze chciałem być wilkiem i być jak inni.. - zamyślił się.

[Chairo]

"To faktycznie mam problem, jeśli chodzi o pomoc. Ale jeśli chodzi o moje zdanie w tej sprawie, bycie wilkiem czy nie, to nie ma znaczenia. Liczy się przecież wnętrze i to, co uważasz za wartościowe w życiu. Poza tym, każdy kiedyś był tylko człowiekiem. Shinner też, choć wydaje się na to za głupi." - zaśmiałam się i znów go pogłaskałam.
"Wystarczy że znajdziesz dobrych przyjaciół i nawet nie zauważysz, kiedy dokona się przemiana." - dodałam, patrząc liskowi w oczy.
______
Nie pytaj jak spojrzałam w oczy, to nieważne .___.