Port

[Astra]

 Dziewczyna wstała z mostu i zaczęła przepychać się przez tłum. Te ptaki jak co roku, leciały na tereny ich plemienia, aby zakładać gniazda. Ponoć podczas przelotu nad miastem, znajdowało się z pośród tłumu dużo osób, które chciały mieć więcej piór. Wtedy one sięgały po łuki i zabijały te piękne istoty...
 Nie. Astra nie mogła na to pozwolić. To było nieludzkie, mordować osobniki tego gatunku. Zaniedługo, będzie ich coraz mniej, a wtedy wyginą. Nie, Astra nie mogła o tym nawet myśleć. To było straszne. Tak straszne, ze niemal realne.

[Watriss]

Stanęła obok Endrosa i zaczęła przyglądać się ptakom. Nałożyła strzałę na cięciwę i wystrzeliwała. Ptak zachwiał się, kilka piór ze skrzydeł ptaka wylądowały przed nią. Jedno było złamane zapewne przez strzałę.
-Nie warto niszczyć cennego życia dla kilku piór, nie skołuje feniksom szybkiej śmierci.- odpowiedziała na pytające oczy Endrosa. Poszła dalej.     

[Endros]

Poszedł za Watriss, spod kaptury mignęły błyszczące oczy.
-Nic się nie zmieniłaś.- powiedział i zabrał z przed nosa pióro jakiemuś dzieciakowi. Posłał mu jedynie mordercze spojrzenie gdy ten próbował go kopnąć. Skrytobójca nie zabija bez potrzeby, łowca nie poluje bez  celu.

[Astra]

 Zobaczyła jak jakaś strzała wbiła się w piękne ciało jednego z ptaków. To było potworne! Jak najszybciej chciała znaleść tego kogoś kto skrzywdził tak piękne stworzenie. Chciała temu komuś powiedzieć co o nim myśli. Jakim to jest bezdusznym potworem.

[Watriss]

Patrzała z zainteresowaniem jak ptak na chwile ogłuszony strzałą zaczyna spadać po czym  błyskawicznym ruchem poderwał się do lotu. Lubiła patrzeć jak istoty instynktownie umykają śmierci. Zebrała kolejne piórko, miała już razem z Endrosem 5 piórek i pół, całkiem dobrze. Nie zamierzała tu polować, a przynajmniej nie na feniksy jeśli gdzieś tutaj jest Flemmy zapewne dostała by po łbie. Ciekawe gdzieś ty polatała Szła dalej, dzieci patrzyły z przerażeniem na  nią i Endrosa, doszła do wniosku że albo robi wrażenie bardzo strasznej albo naopowiadano im jakiś bzdur by były grzeczne. Zaśmiała się pod nosem. Skierowała się w stronę wysokich dachów chcą widzieć czy gdzieś pośród tego tłumu nie ukryła się godna ofiara.

[Amber]

Amber miała pięć piórek. Na tym skończyło się jej szczęście, gdyż nagle wszyscy ludzie ubzdurali sobie, że trzeba te pióra łapać. Zawsze pojawił się ktoś szybszy od niej. Wtedy jacyś wariaci zaczęli strzelać w feniksy, odwróciło to uwagę ludzi, dzięki czemu Amber udało się złapać aż trzy(!) pióra na raz. Wsadziła je do kieszeni. Potem dzieci znów zaczęły biegać i szukać łupów, a dziewczyna postanowiła, że musi znaleźć jakieś ustronne miejsce. Wyszła w portu kierując się do miasta.

[Astrix]

Idąc za złotawym blaskiem wpadłam w tłum ludzi. Już od razu zauważyłam o co chodzi. Coroczny przelot feniksów. Jednak tego roku było ich nadzwyczaj dużo. Wiedziałam jednak, że tutaj nie dam rady nic zdziałać, ze względu na masę ludzi. Postanowiłam poszukać jakiegoś wejścia na dachy.

[Chairo]

Nie wiem kiedy i jak tu trafiłam, ale wiedziałam, co mam robić. Chronić ptaki. Na dachach widziałam zarysy jakichś postaci, więc postanowiłam to sprawdzić.